نويسندگان



آثار تاريخي يك عاشق



دوستان عاشق تنها



دوستان عاشق



وضعیت من در یاهو



آمار وب



طراح قالب:



موزیک و سایر امکانات





 

سلام ای تنها بهونه واسه نفس کشیدن ، هنوزم پَر میکشه دل واسه به تو رسیدن

 

واسه ی جواب نامت میدونم که خیلی دیره ، بذار به حساب غربت نکنه دلت بگیره

 

عزیزم بگو ببینم که چه رنگه روزگارت ؟ خیلی دوست دارم تو مهتاب بشینم یه شب کنارت

 

سرتو با مهربونی بذاری به روی شونم ، تو فقط واسم دعا کن ، آخه دنبال بهونم

 

حالمو اگه بپرسی ، خوبه . . . تعریفی نداره! چون بلاتکلیفه عاشق ، آخه تکلیفی نداره

 

نکنه ازم بِرَنجی . . . تشنه ام ، تشنه بارون . . . چقد از دریا ما دوریم . . . بیگناهیم هردوتامون

 

بدجوری بهم میریزه منو گاهی اتفاقی ، اگه تو نباشی از من نمیمونه چیزی باقی

 

میدونی که دست من نیست . . . بازیای سرنوشته ، رو قشنگا خط کشیده زشتا رو برام نوشته

 

باز که ابری شد نگاهت ، بغضتم واسم عزیزه! اما اشکاتو نگه دار نذار اینجوری بریزه

 

من هنوز چیزی نگفتم که تو طاقتت تموم شد ، باقیشو بگم میبینی گریه هات کلی حروم شد

 

حال من خیلی عجیبه ، دوس دارم پیشم بشینی ، من نگات بکنمو تو تو نگام عشقو ببینی

 

یادته . . .؟ منو تو داشتیم ساده زندگی میکردیم ، از همین چشمه شفاف رفع تشنگی میکردیم

 

یه دفعه یه مهمون اومد عقلمو بدجوری دزدید ، دل تو به روم نیاورد ، از همون دقیقه فهمید

 

اولش فکر نمیکردم که دلم رو برده باشه یا دلم گول چشای روشنش رو خورده باشه

 

اما نه . . . گذشت و دیدم دل من دیوونه تر شد ، به تو گفتمو دلت از قصه من باخبر شد

 

اولش گفتم یه جلسه یا یه احترام ساده . . . اما بعد دیدم که عشقه ، آخه اندازش زیاده

 

تو بازم طاقت آوردی مثل پونه ها تو پاییز ، سرنوشت تو سفیده ماجرای من غم انگیز

 

بدجوری دیــــوونتم من . . . ! فکر نکن این اعترافه ، همیشه نبودن تو کرده این دلو کلافه

 

میدونم فرقی نداره واست عاشق بودن من ، میدونم واست یکی شد بودن و نبودن من

 

میدونم دوسم نداری مثل روزای گذشته ، من خودم خوندم تو چشمات یه کسی اینو نوشته

 

اما روح من یه دریاست پره ازموجو تلاطم ، ساحلش تویی وموجاش خنجرای حرف مردم!

 

آخ که چه لذتی داره ناز چشماتو کشیدن ، رفتن یه راه دشوار واسه هرگز نرسیده!

 

من که آسمون نبودم اما عشق تو یه ماهه ، سرزنش نکن دلم رو ، بخدا اون بی گناهه

 

تو که چشمای قشنگت خونه صدتا ستارست ، تو که لبخند قشنگت واسه من عمر دوبارست

 

بیا و مثل گذشته جز به من به همه شک کن ، من بدون تـــو میمیرم ، بیا و بهم کمک کن . . .!


[+] نوشته شده توسط بیگی در 11:14 | |







 

ورود ﺍﻣـــﺎﻡ ﺯﻣـــﺎﻥ ﻣــﻤـﻨـﻮﻉ


ﺷـﯿـﺸﻪ ﻫـﺎﯼ ﻣـﺸـﺮﻭﺏ ﺭﺍ ﺳـﻔـﺎﺭﺵ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ ﺧــﺪﺍ ﮐـﻨـﺪ ﺗـﺎ ﻓــﺮﺩﺍ ﺁﻣــﺎﺩﻩ ﺷـﻮﻧـﺪ . . . 


ﺑـﻬـﺘــﺮﯾـﻦ ﺗـﺎﻻﺭ ﺷـﻬـﺮ ﺭﺍ ﺁﺫﯾـﻦ ﺑـﺴـﺘﻪ ﺍﻡ ،


ﺧـﻮﺑـﯽ ﺍﯾـﻦ ﺗـﺎﻻﺭ ﺍﯾـﻦ ﺍﺳـﺖ ﮐـﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﻧـﺪﺍﺭﻧـﺪ ﻣـﺠـﻠﺲ ﻣـﺨـﺘـﻠﻂ ﺑـﺎﺷـﺪ ﯾـﺎ ﺟــﺪﺍ !

 

ﭼـﻨـﺪ ﺗـﺎ ﺍﺯ ﺩﻭﺳــﺘـﺎﻧـﻢ ﮐـﻪ ﺧــﻮﺏ ﻣـﯿـﺮﻗـﺼـﻨـﺪ ﺣـﺘـﻤـﺎ ﺑـﺎﯾـﺪ ﺑـﺎﺷـﻨﺪ


ﺗـﺎ ﻣﺠﻠﺲ ﮔـﺮﻡ ﺷـﻮﺩ . . . ﺁﺧــﺮ ﺷــﻮﺧـﯽ ﻧـﺒـﻮﺩ ﮐـﻪ ﺷــﺐ ﻋــﺮﻭﺳـﯽ ﺑــﻮﺩ !


ﻫـﻤـﺎﻥ ﺷـﺒـﯽ ﮐـﻪ ﻫــﺰﺍﺭ ﺷـﺐ ﻧـﻤﯿﺸـﻮﺩ


ﻫــﻤـﺎﻥ ﺷـﺒﯽ ﮐـﻪ ﻫـﻤـﻪ ﺑـﻪ ﻫـﻢ ﻣـﺤــﺮﻣـﻨـﺪ . . .

 

ﻫـﻤـﺎﻥ ﺷـﺒﯽ ﮐـﻪ ﻭﻗـﺘﯽ ﻋــﺮﻭﺱ ﺑـﻠﻪ ﻣـﯿﮕـﻮﯾـﺪ


 ﺑـﻪ ﺗـﻤـﺎﻣﯽ ﻣـﺮﺩﺍﻥ ﺩﺍﺧﻞ ﺗـﺎﻻﺭ ﮐﻪ ﻧﻪ ، ﺑــﻪ تـمام ﻣــﺮﺩﺍﻥ ﺷـﻬــﺮ ﻣــﺤـﺮﻡ ﻣـﯿـﺸـﻮﺩ


ﺍﯾـﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻓـﯿـﻠـﻢ ﻫـﺎﯾـﯽ ﮐـﻪ ﺩﺭ ﻓـﻀﺎﯼ ﺳـﺒـﺰ ﺩﺍﺧـﻞ ﺷـﻬـﺮ ﻣـﯿـﮕـﯿـﺮﻧـﺪ ﻓـﻬـﻤـﯿـﺪﻡ ! 


ﻫــﻤـﺎﻥ ﺷـﺒﯽ ﮐـﻪ ﻓــﺮﺍﻣـﻮﺵ ﻣـﯿـﺸـﻮﺩ ﻋــﺎﻟـﻢ ﻣـﺤـﻀـﺮ ﺧــﺪﺍﺳـﺖ 


ﺁﻫـﺎﻥ ﯾــﺎﺩﻡ ﺁﻣــﺪ !


ﺍﯾــﻦ ﺗـﺎﻻﺭ ﻣـﺤـﻀـﺮ ﺧــﺪﺍ ﻧـﯿـﺴـﺖ ، ﺗـﺎ ﻣﯽ ﺗـﻮﺍﻧـﯿﺪ ﻣﻌﺼﯿﺖ ﮐﻨـﯿـﺪ ! 


ﻫـﻤـﺎﻥ ﺷـﺒﯽ ﮐـﻪ ﺩﺍﻣــﺎﺩ ﻫــﻢ ﺁﺭﺍﯾـﺶ ﻣﯿـﮑـﻨـﺪ . . .


ﻫـﻤـﻪ ﻭ ﻫـﻤـﻪ ﺁﻣـــﺪﻧــﺪ ﺣـﺘﯽ خـــان دایـی ﻭ . . .


ﺍﻣــﺎ . . .  ﮐﺎﺵ ﺍﻣــﺎﻡ ﺯﻣــﺎﻧـﻤـﺎﻥ نـیـز می آمــد ،ﺣــﻖ ﭘــﺪﺭﯼ ﺩﺍﺭﺩ ﺑــﺮ ﻣــا !


ﻣــﮕـﺮ ﻣـﯿـﺸـﻮﺩ ﺍﻭ ﻧـﺒـﺎﺷــﺪ ؟ 


ﻋــﺮﻭﺱ ﺑــﺮﺍﯾـﺶ ﮐـﺎﺭﺕ ﺩﻋــﻮﺕ ﻧـﻔـﺮﺳﺘـﺎﺩﻩ ﺑـﻮﺩ ،ﺍﻣـﺎ ﺁﻗـﺎ ﺁﻣــﺪﻩ ﺑـﻮﺩ . . .


ﺑـﻪ ﺗـﺎﻻﺭ ﮐـﻪ ﺭﺳــﯿـﺪ ﺳـﺮﺩﺭ ﺗـﺎﻻﺭﻧــﻮﺷـﺘﻪ ﺑـﻮﺩﻧﺪ : ﻭﺭﻭﺩ ﺍﻣـﺎﻡ ﺯﻣـﺎﻥ ﻣـﻤـﻨـﻮﻉ


ﺩﻭﺭﺗــﺮﻫـﺎ ﺍﯾـﺴـﺘـﺎﺩ ﻭ ﮔـﻔـﺖ : ﺩﺧـﺘـﺮﻡ ﻋــﺮﻭﺳﯿـﺖ ﻣـﺒـﺎﺭﮎ ﻭﻟـﯽ . . . 


ای کاﺵ ﮐﺎﺭﯼ ﻣـﯿـﮑﺮﺩﯼ ﺗـﺎ ﻣـﻦ ﻫـﻢ ﻣـﯽ ﺗـﻮﺍﻧـﺴـﺘـﻢ ﺑـﯿﺎﻡ . . .


ﻣـﮕﺮ ﻣـﯿﺸـﻮﺩ ﺷـﺐ ﻋـﺮﻭﺳـﯽ ﺩﺧـﺘـﺮ ﭘـﺪﺭ ﻧـﯿـﺎﯾـﺪ ، ﻣـﻦ ﺁﻣــﺪﻡ ﺍﻣـﺎ . . .


ﮔـﻮﺷـﻪ ﺍﯼ ﻧـﺸـﺴـﺖ ﻭ ﺩﺳـﺖ ﺑـﻪ ﺩﻋــﺎ ﺑـﺮﺩﺍﺷــﺖ 


ﻭ ﺑــﺮﺍی خــوشبـخـتی ﺩﺧـﺘـﺮﮎ ﺩﻋــﺎ ﮐــﺮﺩ


ﭼـﻪ ﻇــﺎﻟـﻤـﺎﻧـﻪ ﯾـﺎﺩﻣــﺎﻥ ﻣـﯿـﺮﻭﺩ ﮐـﻪ ﻫـﺴـﺘـﯽ !


ﻣـﺎ ﮐـﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﻣـﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﻔـﺮﻩ ﺗـﻮ ﻣـﯽ ﺑـﺮﯾـﻢ ﻭ ﻣﯽ ﺧــﻮﺭﯾـﻢ


ﺑـﺎ ﺷـﯿـﻄﺎﻥ ﻣﯽ ﭘــﺮﯾـﻢ ﻭ ﻣﯽ ﮔــﺮﺩﯾــﻢ . . . 


ﻣـﯿـﺪﺍﻧـﻢ ﮔـﻨﺎﻩ ﻫـﻢ ﮐـﻪ ﻣـﯿـﮑـﻨـﯿـﻢ ، ﺑـﺎﺯ ﺩﻟـﺖ ﻧـﻤﯽ ﺁﯾـﺪ


ﻧـﯿﻤـﻪ ﺷـﺐ ﺩﺭ ﻧـﻤـﺎﺯ ﺩﻋــﺎﯾـﻤــﺎﻥ ﻧـﮑـﻨﯽ ! 


ﻣـﺎ ﺣــﻮﺍﺳـﻤـﺎﻥ ﭘـﺮﺕ ﺍﺳـﺖ ﮐـﻪ ﻓــﺮﺍﻣـﻮﺵ ﻣﯿـﮑـﻨـﯿـﻢ ﺷـﻤـﺎ ﺭﺍ . . .


ﺍﻣـﺎ ﺷـﻤﺎ ﺧـﻮﺏ ﯾـﺎﺩﻣـﺎﻥ ﻣـﯿـﮑﻨﯽ . . . 


« اللــــهــم عجــــــــــــــــل لوليكــــــــــــــــــــ الفــــــــــــــــــــرج »


[+] نوشته شده توسط بیگی در 11:13 | |







 

بــهــانــه ی یـکــ عــمـر قـصــه ی عــاشــقـیـم ، ســـلام !

قــهــرمــان خــیـالــیـم . . . رســوایــی دلــم را مـیـخـواهـی ؟

ایــن غــریـبـه هـا چــه مـیـخـواهـنـد . . . چـه از جــان احـسـاس تـرکــ خـورده ام ؟

کــه مـی آیـنـد مـیـنـوشـنـد از جـام وجـــــودم . . . مــیـرونـد . . .

و مــن بـی جـــان تــر از هــر روز مـی مــانــم ،

بــا قــلبی دریــایی بـه وســعـت مــهــربـانی نــگاهــت . . .

بـه مـهــربـانـیـت کـه مـیـرســم واژه هــا آشــفـتـه مـیشونـد بـرای از تـو نـوشـتن . . .

و مــن حـس میـکنـم بـی مـهــرت هــزاران بار در هــر لـحـظـه خـواهـم مــرد . . .

و مـن حـس مـیکنم در یـکــ غــروب سـاکـت و نـارنـجی خــورشــیـد ،

تـنـم گــرمـای آغـــوش تـــو مـیـخـواهـد . . .

تــو رســم عـاشـقی را خــوب مـیـدانـی . . . 

و مــیـدانی کـه بـغــضی از جـنـس تــنـهــایــی یـکـــ ابـــر ،

چــه زجــری مـیـکـشـد وقـتی اسیــر دسـت طــوفــان هــاســت . . .

آری تنها تو میدانی . . . تو رسم عاشقی را خوب می دانی . . .
 
مــخـاطـب خــــاص مــن زودتــر بـیا وعــده مــا هــر روز بــــارانی . . . :)

[+] نوشته شده توسط بیگی در 11:13 | |








[+] نوشته شده توسط بیگی در 11:6 | |








خـــــــــــداوندا ،


خـســتـه ام از فـصــل ســرد گـناه و دلـتـنـگ روزهـای پـاکـــم . . .


بـارانـی بـفــرسـت . . . چـتــر گـناه را دور انــداخـتــه ام . . .


[+] نوشته شده توسط بیگی در 11:5 | |








[+] نوشته شده توسط بیگی در 11:5 | |







 

هیچ وقت دلِ اونایی که گریه شون بی صداست رو نشکنید...؛ این آدما هیچکس ندارن که اشکاشونُ پاک کنن


[+] نوشته شده توسط بیگی در 11:0 | |







 

بــاور نــدارم امــشـب آسـمــان بـی ســتـاره بـاشــد ،


مــاه خــواب بـاشـــد و دلــم گــرفـتــه بـاشــد . . . . 


بــاور نــدارم لـحـظــه تـنـهــایـی را ، صـدای نـالـه مــرغ اسـیــر را ،


سکــوت لـحـظـه هـای بـی کـسی را !


بـاور نــدارم در ایـن لـحـظـه بـی تــو بـاشــم . . .


تـو رفـتـه بـاشـی و مــن دلـشـکـسته باشـم !


بــاور نـدارم یـک ثــانـیـه بـی تــو بـودن را ،


بـاور نــدارم یک لحـظـه دور از تــو بــودن را !


نــه عــزیــزم بــاور نــدارم کـه بــرایـم در نـامــه ات نــوشـتـی خــــدانـگـهــدار !


اگــر بـخـواهـم بـاور کـنم بـی تـو بـودن را ، بــاور کـن نـمـیـخـواهـم ایـن زنــدگی را !


زنـدگی مـعـنـای بـی تــو بــودن را ایـنـگـونـه بـرایـم مـعـنـا کــرد . . .


کـه خیـلی تلـخ اســت تـنـهـایــی !


مـن نـیـز زنــدگی را بــرای تـو ایـنـگــونـه مـعـنـا میـکنــم


کـه بــدون تــو هــرگــزبــاور نــدارم طـلـوعـی را بـبـیـنـم کـه تــو در آن نـبـاشـی ،


بـاور نــدارم غــروبی بـیـایـد و مــن بـی تــو بـاشــم !


از طلــوع تـا غــروب ایــن زنــدگی ، و از غــروب تـا طـلـوع آن مـیـخـواهـم


بـا تـو بـاشـم ، بـه یـاد تــو بـاشـم ، در کـنـار تــو بـاشــم 


و آخـر سـر نـیـز در آغــوش تـو از ایـن دنـیـا رفـتــه بـاشــم !


بـاور نــدارم لـحـظـه هــای بـی تــو بــودن را ،


لـحظـه هـا هـمـه مـیدانـنـد درد تـنـهـایـی ام را !


تـنـهـایی شــاهـد اسـت درد دلـتـنـگی ام را . . .


مـیـخـوانـم و اشـک مـیـریـزم تـا بـبـیـنـم تـو را


و بـگـویـم فــدای تــو عــزیــزم ، دلتـنـگـت بــودم ای بـهـتــریــنـم ،


تــو آمــدی و دلــم بـاز شــد ،


دوبــاره درد دل هـای عــاشـقــانــه بـیـنــمــان آغــاز شــد . . .


بــاور دارم لـحـظــه هـای با تــو بــودن را . . .


بـاور دارم کـه هـیـچـگـاه بـی تــو نـخـواهـم مـانـد . . . !


[+] نوشته شده توسط بیگی در 11:0 | |








[+] نوشته شده توسط بیگی در 10:48 | |







زمانی فراموشت می کنم که بالای سنگ قبرم با افسوس
 بگویی کاش زنده بودی....

 


[+] نوشته شده توسط بیگی در 11:44 | |



صفحه قبل 1 ... 88 89 90 91 92 ... 164 صفحه بعد